راه اندازی سیستم GPS در ماه
تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۲۹۱۴۱۱
به گزارش گروه اجتماعی برنا؛ تعیین موقعیت در فضا آن هم نسبت به دیگر اجرام آسمانی کار ساده است. خوشبختاننه ستاره ها موقعیت ثابتی در آسمان دارند و فضاپیماها میتوانند با اتصال یک خط فرضی از ستاره ها به دیگر اجرام آسمانی و موقعیت خودشان محل دقیق حضورشان را مشخص نمایند.
اما این کار زحمت زیادی دارند. اینجا روی زمین بشر سالهاست که از این دردسرها راحت شده و حالا برای اینکه بداند دقیقا در کدام نقطه از زمین حضور دارد (آن هم با اختلاف تنها چندمتر) از GPS استفاده میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در واقع ما با ایجاد ستاره های ثابت مخصوص به خودمان (یعنی همان ماهواره هایی که در مدار پایینی زمین قرار دارند) به صورت مستمر سیگنال هایی را از آنها دریافت می کنیم و امکان تشخیص موقعیت را برای گجت های مورد استفاده مان فراهم میکنیم.
وجود چنین سیستمی روی ماه نیز قطعا میتواند سودمند واقع شود اما فاصله چند میلیون کیلومتری از قمر زمین عملکرد سیستمی که روی زمانبندی بسیار دقیق استوار است و باید سیگنال ها را اندازه بگیرد کمی دشوار میکند. با این حال اما این کار شدنی است و ناسا سالهاست که تلاش دارد استفاده از GPS روی ماه را ممکن کند. ناسا سالهاست که روی توسعه سیستم GPS برای ماه کار میکندالبته فضانوردان نمی توانند موبایل های خود را به فضا ببرند. از طرفی این دستگاه ها طوری کالیبره شده اند که سیگنال ها را از ماهواره های موجود در مدار زمین بگیرند و محاسبات لازم را براساس موقعیت آنها انجام دهند. زمانی که طول می کشد یک سیگنال از این ماهواره ها به زمین برسد کسری از ثانیه است در حالی که روی سطح ماه این زمان به یک ثانیه و نیم افزایش می یابد. این رقم شاید درنگاه نخست چندان زیاد به نظر نرسد اما بر نحوه ساخت سیستم های دریافت کننده سیگنال اثر می گذارد.
با در نظر داشتن همین مساله تیمی از محققان ناسا مشغول توسعه نوعی کامپیوتر مسیریابی جدید هستند که از یک آنتن قدرتمند و ساعت بسیار دقیق بهره می گیرد و برتری های زیادی نسبت به سیستم GPS فضایی NavCube دارد.
در واقع محققان ناسا می خواهند به جای تکیه بر شبکه سیستم های اندازه گیری زمینی و ماهواره ای این سازمان (که داده ها را با فضاپیما تبادل می کند و پهنای باند و انرژی بسیار ارزشمند آن را مصرف میکند) از GPS در ماموریت های خود استفاده کنند.
ناسا ابراز امیدواری کرده که سخت افزار lunar NavCube را تا پایان امسال می سازد و بعد در یکی از پروازها به ماه آن را آزمایش خواهد کرد.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: زمین فضاپیما مدار زمین موبایل ناسا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۲۹۱۴۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا برای طوفانهای شدید خورشیدی در مریخ آماده میشود
دو فضاپیمای ناسا توجه ویژهای به افزایش سطوح تشعشعی که مریخ در طول نزدیک شدن به بیشینه خورشیدی امسال تجربه میکنند، خواهند داشت تا فضانوردان را برای ماموریتهای آینده به سیاره سرخ آماده کنند.
به گزارش ایسنا، هر ۱۱ سال یا بیشتر، خورشید به دلیل وجود میدانهای مغناطیسی قوی و دائما در حال تغییر، اوج فعالیت به نام بیشینه خورشیدی را تجربه میکند. در این دوره از چرخه خورشیدی، فرکانس و شدت لکههای خورشیدی روی سطح خورشید افزایش مییابد و شعلههای خورشیدی و پرتابهای جرمی تاجی ایجاد میکند که جریانهای قدرتمندی از تابش خورشیدی را به اعماق فضا میفرستد.
به نقل از اسپیس، در حالی که میدان مغناطیسی زمین تا حد زیادی از سیاره ما در برابر تأثیرات چنین طوفانهای خورشیدی محافظت میکند، مریخ از این محافظها برخوردار نیست، زیرا سیاره سرخ مدتها پیش میدان مغناطیسی جهانی خود را از دست داده است. در نتیجه، مریخ همراه با هر فضاپیمای ساکن در آن در برابر فعالیت شدید خورشیدی آسیبپذیرتر است.
بر اساس بیانیه آژانس فضایی ناسا، به همین دلیل است که مدارگرد ماون(MAVEN) و مریخنورد کنجکاوی ناسا برای مطالعه ذرات خورشیدی و تشعشعاتی که هم از بالای سیاره و هم از سطح آن به سمت مریخ میآیند، متحد میشوند.
شانون کوری(Shannon Curry)، محقق اصلی ماون، در بیانیهای گفت: برای انسانها و داراییهای روی سطح مریخ، ما دستاویز محکمی در مورد تاثیر تشعشعات در طول فعالیت خورشیدی نداریم. من واقعا دوست دارم امسال را در مریخ ببینم. رویداد بزرگی که میتوانیم قبل از رفتن فضانوردان به مریخ برای درک بهتر تابش خورشیدی آن را مطالعه کنیم.
هر دو فضاپیما با هم کمیت ذرات خورشیدی که به مریخ میرسند و میزان انرژی آنها را مطالعه میکنند. ابزار سنجش تشعشع کنجکاوی یا RAD، چگونگی تأثیر اتمسفر نازک سیاره را بر شدت ذراتی که به سطح مریخ میرسند، و همچنین چگونگی شکستن مولکولهای مبتنی بر کربن بر روی سطح توسط تشعشع را اندازهگیری میکند، که از این طریق محققان میتوانند میزان حفاظت را استنباط کنند. فضانوردان در حال کاوش مریخ ممکن است به آن نیاز داشته باشند.
دان هاسلر (Don Hassler)، محقق اصلی RAD میگوید: شما میتوانید یک میلیون ذره با انرژی کم یا ۱۰ ذره با انرژی بسیار بالا داشته باشید. در حالی که ابزارهای ماون به ذرات کم انرژی حساستر هستند، RAD تنها ابزاری است که قادر به دیدن ذرات پرانرژی است که از طریق جو به سطح، جایی که فضانوردان هستند، میرسد.
ماون و کنجکاوی پشت سر هم کار میکنند، به طوری که وقتی مدارگرد یک شعله خورشیدی را تشخیص داد، به تیم مریخنورد هشدار داده میشود که به دنبال تغییرات در دادههای RAD باشند. بنابراین، مأموریت ماون همچنین یک سیستم هشدار اولیه را برای سایر تیمهای فضاپیمای مریخ در زمانی که سطح تشعشعات افزایش مییابد فراهم میکند تا در صورت نیاز ابزارهای آسیبپذیر را خاموش کنند.
بیشینه خورشیدی امسال مصادف با شروع غبارآلودترین فصل در مریخ است که با گرم شدن اتمسفر سیاره در حضیض که نقطهای در مدار مریخ است که در آن نزدیک به خورشید قرار میگیرد، ایجاد میشود. اگر یک طوفان گرد و غبار جهانی همزمان با طوفان خورشیدی اتفاق بیفتد، میتواند درکی در مورد چگونگی تبدیل شدن مریخ به صحرای یخزده امروزی که در آن وجود دارد، ارائه دهد.
مقامات ناسا در این بیانیه میگویند: در حالی که آب کمی در مریخ باقی مانده است، بیشتر یخ در زیر سطح و در قطبها و برخی هنوز به صورت بخار در جو در گردش هستند.
آنها افزودند: دانشمندان نمیدانند که آیا طوفانهای گرد و غبار جهانی به بیرون راندن این بخار آب کمک میکنند و آن را در بالای سیاره بالا میبرند و در آن جا جو در طی طوفانهای خورشیدی از بین میرود یا خیر. یک نظریه این است که این فرآیند، که چندین بار در طول چندین سال تکرار شده، ممکن است توضیح دهد که چگونه مریخ با دریاچهها و رودخانهها به سیارهای تقریبا بیآب تبدیل شده است.
انتهای پیام